Gusta Frooninckx, stichter van onze vereniging overleden
Afgelopen weekend vernamen we het overlijden van Gusta Frooninckx. De tijd kwam even stil te staan .
Vanuit de zorg voor haar broer met een verstandelijke beperking vond zij de ‘drive’ om zich ook voor anderen in te zetten. En dat heeft zij ‘met verve’ gedaan. Zij stichtte Similes en werd twee jaar later voorzitter. Ze slaagde erin om de noden van familie ook in Europa op de agenda te zetten en nam het initiatief tot de oprichting van de Europese koepel Eufami.
Gusta was gepassioneerd in alles wat ze deed. Op latere leeftijd ontwikkelde ze haar schilderstalent. Ook als kunstenaar bleef ze begaan met Similes. Ze richtte tentoonstellingen in en steunde de werking van onze vereniging met de verkoop van haar werk. De prachtige kerstkaarten die ze ontwierp, heb ik nog in mijn schuif liggen.
Met grote bewondering heb ik telkens naar haar gekeken. Met veel respect heb ik telkens naar haar geluisterd. We hebben nooit echt samen gewerkt (ze was al wat ouder en wat ‘weggaande’ toen ik haar ontmoette). Maar ik voelde haar bezorgdheid en haar gedrevenheid, ook op latere leeftijd.
We zijn heel dankbaar voor wat Gusta op maatschappelijk vlak heeft betekend. Zij koos resoluut de moeilijke weg om aandacht te vragen voor de meest kwetsbaren, soms ook de minst verdedigden. Zij gebruikte haar organisatietalent en haar inlevingsvermogen om Similes op de kaart te zetten en nam ook andere engagementen op. Zo was ze ook nationaal secretaris van KAV (nu Femma).
Gusta, we zijn jou enorm dankbaar. Wij zullen al het nodige doen om jouw levenswerk op een goede manier verder te zetten.
Annemie Roppe
Voorzitter Similes
In 1990 organiseerde Similes een internationale ontmoeting van familieleden van psychiatrische patiënten in De Haan. Ruim 300 deelnemers uit 20 landen namen deel. Gusta Frooninckx verwelkomde koningin Fabiola als eregaste.
De medewerkers van Similes blikken dankbaar terug
Similes maakt zich stilaan op om haar 50ste verjaardag te vieren. Op 20 november 1972 kwamen de vijf eerste afdelingen bijeen om de statuten goed te keuren van onze federatie van Vlaamse Simileskringen. Als een echte bruggenbouwer had Gusta Frooninckx dit voor mekaar gekregen. (Gewezen) medewerkers, leden en vrijwilligers verwijzen graag naar haar grenzeloze inzet en engagement. We nemen dankbaar afscheid van deze gedreven pionier. Gusta, je blijft ook voor nieuwe generaties een bron van inspiratie.
- Veerle Aendekerk, Algemeen directeur
Als zus van een broer met een mentale beperking leerde ik Gusta kennen op een studiedag van Similes in 1978. Voor mijn ouders was zij een heldin, dé bron van hoop en perspectief voor een betere behandeling van mensen in de psychiatrie. Veel later, in 1997, kon ik haar, nu als medewerker van Similes, persoonlijk bedanken voor haar inzet.
- Hilde Vanderlinden, Stafmedewerker
Ik denk vaak terug aan het bijzondere onthaal dat mij als nieuw personeelslid te beurt viel in 1992. Tussen het moment van mijn sollicitatie bij Similes en de dag waarop ik me als nieuwe medewerker mocht voorstellen aan de raad van bestuur, werd ik zwanger. Ik zat daar enorm mee verveeld en had schrik om dit te melden. Ik ben dan maar meteen van wal gestoken met die boodschap. Het was opeens muisstil rond de tafel. Niemand zei een woord tot Gusta recht stond en applaudisseerde en zei dat dit schitterend nieuws was. Het ijs was gebroken … Ik blijf er haar dankbaar voor. Deze wijze, statige en klassevolle dame staat immer in mijn geheugen gegrift.
- Martine De Moor, Projectcoördinator
Toen ik pas bij Similes werkte, zag ik Gusta nooit. Zij kwam maar toe op ons secretariaat na haar dagtaak bij KAV. Maar op de vele avondvergaderingen werd er heel wat beslist. Daar kan ik wel van meepraten. Ze nam tal van initiatieven en het was hard werken om de studiedagen en fondsenwervende activiteiten die ze op getouw zette, tot een goed einde te brengen. Ik leerde Gusta pas persoonlijk kennen toen ze met pensioen was. Met de verkoop van haar kunstwerken bleef ze Similes financieel ondersteunen. En ze trok tijd voor ons uit. Ze genoot er echt van om met ons in gesprek te gaan. En dat genoegen was wederzijds.
- Gudula Verheyden, Administratief medewerker
