Onze warme wensen
Kerstmis, dat is toch: warmte, licht, gezellig samen aan tafel rond de kerstboom en 'Vrede op aarde voor iedereen'?
Als we even inzoomen op dit idyllische tafereeltje, zien we natuurlijk ook de schaduwkant: de jacht op het 'perfecte' cadeau of de grootste kalkoen, de stress om -bovenop de dagelijkse sleur- een hele feestmaaltijd op tafel te toveren (die uiteraard ook geschikt is voor je veganistische tante en neefje met glutenallergie). En dan zwijgen we nog over het gekmakende 'Jingle Bells' dat zich vanaf half november tot minstens half januari in je oor nestelt.
Durven we -ondanks deze minder idyllische realiteit- nog wat verder inzoomen? Dan komen we gezinnen tegen die de feestdagen liever op de Noordpool zouden doorbrengen. Of families die niets liever willen dan een 'normale' Kerstmis vol clichés. Want op hun plaatje ontbreekt er iemand, zijn er teveel zorgen, ligt er onder de kerstboom alleen maar de hoop dat het ooit weer beter wordt.
Het is een moeilijk plaatje om naar te kijken. Wie het aandurft, kan wel eens aangenaam verrast worden. Niet door de traditionele kerstkaartenromantiek, maar wel door de empathie en de zorg voor elkaar die in deze gezinnen leeft; de échte menselijke warmte die doorheen moeilijkheden en verdriet toch een weg vindt en kan uitgroeien tot een extra sterke verbondenheid.
Die verbondenheid en menselijke warmte wensen we jullie van harte toe de komende feestdagen.
